@iwona150005
"...jest moim zdaniem zbyt drobiazgowe"

Jak to się mówi diabeł tkwi w szczegółach.

@iwona150005
"O ile zwierzęta były ludźmi o tyle nie do końca rozumiem interpretacji zjadania pozostałych przez PI.."

Zjadał dla przeżycia, instynkt przetrwania wymusił w nim takie zachowania.

jak wyobrażasz sobie zjadania ciała matki które tam leżało tyle czasu? Umarłby po zjedzeniu kawałka....Możesz to jakoś wytłumaczyć?

w filmie Pi powiedzial, ze woda na wyspie byla slodka za dnia a w nocy zmieniala sie w kwas trawiacy pozostalosci ryb, moze to byla metafora, cialo matki, ktore pozostalo na szalupie/tratwie do konca na poczatku (za dnia) swieze, z czasem zaczelo sie psuc. Noc jest tutaj metafora zwatpienia. Byc moze glownemu bohaterowi przeszlo przez mysl spozycie ciala matki, ale ostatecznie zdal sobie sprawe, ze byloby to smiertelne w skutkach. Zostawia wiec matce to co bylo dla niego najcenniejsze - sznurek-pamiatke, i pozostawia cialo matki na morzu (opuszcza wyspe)...

szczerze moim zdaniem chodzi o coś innego, nie o zjadania a o wiarę w Boga. On przedstawił dwie wersje zdarzeń, moim zdaniem to nawiązanie do tego że jest kilka religii a i tak wszyscy wierzymy w jednego Boga. Moim zdaniem jest to nawiązanie do jego wczesniejszej rozmowy z ojcem, ojciec mówił mu że nie może wyznawać 3 religii a Pi tą historią udowodnił że jest wiele wersji jednego Boga. Tak ja to widzę. W końcu chodziło o to by kanadyjczyk uwierzył w Boga.

Bardzo fajne podsumowanie napisał w tym wątku user "aleksimus". (chyba 3 str). Może odpowie na parę Twoich pytań:)
Co do wiary też jest parę fajnych postów, trzeba poszukać w całym temacie (np user Zelli_Wabar)
Pozdrawiam

Zgadzam się z Pani wersją. I choc kanibalizm Pi to mozliwa, dosc realna wizja to nie podzielam jej. Pi był tygrysem , na tratwie umierali ludzie ale kanibalizm samego Pi to według mnie nadinterpretacja.

Moja interpretacja zmiany kolorów sznureczka: czerwień to miłość, walka, agresja; biel to pokój, poddanie się, koniec walki, pogodzenie się z losem.

Ten czerwony sznureczek ma bardzo symboliczne znaczenie - mocna więź, miłość itd. Pi przywiązał go do konaru drzewa, to tak jakby przywiązał ten sznureczek na rękę mamy (którą wcześniej jadł), co jak wcześniej wspomniałem symbolizuje wielką miłość, oddane i przywiązanie.

Racja, tak mógł symbolizować, może nie że zjadł tylko przywiązał to co zostało z matki, lub tego czego właśnie nie zjadł, ale powiedzmy pojęcie to samo.

Bardzo ciekawa interpretacja. Jednak co mi utkwiło najbardziej w pamięci po filmie to te wszystkie momenty, w których przedstawiono Pi jako wyznawcę wielu religii. Momenty, w których najpierw mówi do Allaha, a potem do Boga i miesza wszystkie wyznania. Myślę, że miało to na celu pokazanie, że wszystkie wyznania są takie same tylko inne ;) Tym bardziej pod koniec filmu gdzie Pi opowiada całą historię tylko z ludźmi, a nie zwierzętami. Jest pytanie o którym mówisz, czyli którą wersję wybiera. Tamten mu odpowiada. A on to kwituje właśnie, że "tak samo jest z Bogiem". Nie, że Bóg wybrałby którąś z tych wersji, tylko, że ludzie mają wybór spośród wielu wyznań wybrać sobie takie najbardziej im pasujące, bo i tak są takie same tylko inaczej opowiedziane. Tak ja to widzę i powiem więcej, bardzo nie podoba mi się taka puenta. Ale i tak fajnie, że chciało Ci się pisać całą tą interpretację, która jest naprawde ciekawa.

Madzia, jak najbardziej Twoja jak i innych userów taka interpretacja posiada logiczne wytłumaczenie.
Myślę że koniec filmu będzie dla każdego czymś innym a taka dyskusja wyłowi nowe, ciekawe spostrzeżenia.

Nareszcie ktoś poruszył najważniejszą kwestię a nie spór o mięso jak na jarmarku hehe

TO jest przekaz tego filmu a opowiedziana historia jest tylko środkiem .

ja też uważam to za prawidłową interpretację.....

a ja pytanie do Kanadyjczyka zinterpretowałam jeszcze inaczej: "tak samo jest z bogiem"=to ty wybierasz czy w niego wierzysz, czy też nie. w końcu celem opowiedzenia historii było sprawienie, by kanadyjczyk uwierzał w boga :)

Odpowiedź po 9 latach ale dopiero teraz obejrzałem film. Ja miałem podobne odczucie co do wypowiedzi PI "tak samo jest z Bogiem" ale mocno ambiwalentne głównie przez żywą wiarę dorosłego PI. Jego bogobojność nie pasuje do słów sugerujących, że Bóg jest zmyślony ale można sobie wybrać żeby w Niego wierzyć. Dlatego sprawdziłem oryginalny tekst i można było to lepiej przetłumaczyć... ;)

Zgadzam się z tadi130. Tam nie ma pytania którą wersję wybrałyby Bóg. Jest pytanie która wersja jest lepsza. Czyli z Tygrysem czy z Ludźmi. Wersja z Bogiem lub bez Boga. Historia Pi miała sprawić że pisarz uwierzy.

Co do ciała matki to trochę wątpliwe że po 170 dniach nadawałoby się do jedzenia. Wyspa od początku do końca jest dziwna. Jak zaczyna jeść pędy to wydają się być koloru czerwonego. Może symbolika kwasu w który zmienia się woda w oczkach ma nawiązać do kwasu w żołądku który wszystko strawi.

Ja jednak wolę wersję z Tygrysem i Pi niż z Pi będącym Tygrysem.

Oczywiście ellishabeth, ja interpretując w taki sposób film chciałem przybliżyć wydarzenia z drugiej opowieści.
Myślę że bardzo duża cześć widzów, czytelników wybierze wersje pierwszą, z :PI i tygrysem., co bardzo dobrze o nich świadczy:)

Autor książki, w jednym z wywiadów, przyznał, że wyspa pojawia się po to, żeby historia stawała się coraz mniej realna. Czytelnik miał zacząć zastanawiać się, czy aby na pewno to jest prawdziwa historia.

Tutaj czytelnik nie ma prawa wyboru bo jest tylko jedna prawda ;p może sobie jedynie wkręcać inną tak jak ludzie wkręcają sobie wiarę xD

Interpretując film/książkę w wymiarze duchowym można uznać wersje pierwszą. Dla stwórcy najważniejsza jest dusza człowieka, a tu mogła ona przybierać różne kształty i zachowania. Dlatego cała ta historia zbliża nas do podjęcia bardzo ważnej decyzji którą PI chciałby usłyszeć, rozliczamy jego czy tygrysa:)

Warto dodać, że tygrys(instynkt) pierwszy raz pojawia się podczas sztormu kiedy Pi walczy o przeżycie, potem znika do momentu zabicia matki(orangutana).

Tak, też zastanawiałem się nad tą sceną kiedy Pi odpycha tygrysa wiosłem żeby uniemożliwić mu wejście na szalupę .
Idąc tropem wcześniejszych przemyśleń myślę że trafnie zinterpretowałeś tą scenę.

Meerkat - A symbol of watchfulness. When a meerkat appears in a dream or meditation, it is there to teach you to be aware and watchful to protect your family. As a totem or power animal, the meerkat is there to teach you to live within a group dynamic, and even how to sacrifice for the good of the group.

ostatnie zdanie dużo wyjaśnia czemu surykatki

Na samym początku także rozumowałem że symbolika surykatek dotyczy rodziny, jednak zostałem zmylony informacją o znalezieniu przez japończyków szczątek surykatek, później zostało to zweryfikowane że jakiś gryzoni. Spodowało to do dość mocną nadinterpretacje i można przyjąć bezpieczną wersje określającą te sympatyczne zwięrzątka jako symbol rodziny/więzi rodzinnych.

tygrys pojawia się dużo wcześniej. Kiedy są jeszcze w Indiach jest scena, w której Pi jest nim zafascynowany w Zoo, a ojciec pokazuje mu, że tygrys to bezwzględne zwierze kierujące się tylko instynktem, które potrafi zabić w mgnieniu oka. To tłumaczy, dlaczego Pi wybrał właśnie tygrysa, jako przedstawienie swojej zwierzęcej natury. Przekonuje mnie interpratacja wyspy jako alegorycznego przedstawienia kanibalizmu względem własnej matki. Jest to jedyny element zwierzęcej opowieści zupełnie nierealny, nieznajdujący bezpośredniego odniesienia w "rzeczywistej" historii. Przez to sugeruje, że czegoś nam Pi jednak na końcu nie mówi. Wyczytałem, że surykatki są czasem kanibalami, matki zjadają potomstwo innych samic z grupy. Jedyny problem mam z tym, że wyspa jest w tej historii przedstawiona jako coś, co na pozór oferowało Pi schronienie i to bez ograniczeń czasowych, ale stanowiło dla niego śmiertelne zagrożenie. Pi mówi, że zrozumiał, iż musi opuścić tą wyspę, bo pozostanie na niej prowadziło do nieuchronnej śmierci, więc znalazł w sobie siłę, żeby płynąć dalej, nabrał nadziei. Z drugiej strony nabrał jej dzięki odzyskaniu sił na wyspie.. Więc zbyt dosłowne odczytywanie wyspy jako ciała matki, które dawało pożywienie Pi jest ryzykowne. Co do problemu dzień/noc na wyspie, to w filmie tego chyba nie było, ale książka mówiła, że podczas gdy Pi nocował na wyspie, to właśnie tygrys zawsze wracał na noc do łodzi, instynkt kazał mu obawiać się czegoś. Więc mamy tu dziwną zamianę ról. Tygrys instyntownie przeczuwa zagrożenie ze strony wyspy, mimo, że sam symbolizuje właśnie bezwarunkowe podporządkowanie swych zachowań walce o przetrwanie.

Pierwsze spostrzeżenia zostały już opisane w pierwszej powyżej długiej:) interpretacji, ale to dobrze że tak samo to odbieramy. Co do surykatek to już luca_digga przedstawił tą symbolikę jako poświecenie, ja opisałem jako rodzinę (czyli także poświecenia, przynajmniej dla mnie), ty sprecyzowałeś że surykatki potrafią być kanibalami czyli znowu przychodzi znaczenie poświęcenia. W kwestii wyspy już jednoznacznie możemy stwierdzi że to było ciało matki Pi, choć ciekawie poczytać innych interpretacji, nie upieram się przy swojej, po ta dyskusja:) Nie wiem czy przeczytałeś wszystkie posty w których jest wzmianka o zbudowaniu tratwy na której były wszystkie zwłoki. Wracanie nocą tygrysa do szalupy jest właśnie ucieczką przed obrazem już , i tu dosłownie, pokrojonego ciała. Ktoś wspominał że trawiące jezioro/wyspa to soki żołądkowe PI, które najbardziej dało odczuć w się w nocy. Przemiana materii przy takie "diecie" musiał być koszmarem, nie mówiąc o halucynacjach z nią związanej.
Pozdrawiam

No tak, ale dlaczego to tygrys zaczyna reprezentować tu ludzkie cechy - ucieczkę przed pokrojonym ciałem - poczucie estetyki.. Przyjmując narrację Martella to Pi powinien cały czas odczuwać jakiś dyskomfort, a tygrys powinien być tym, który "smakuje wyspę", bierze z niej to, co mu potrzebne by przeżyć. Wyspa składa się z trzech elementów. Jest sama konsystencja wyspy - którą żywi się Pi - niby jest to roślinność, ale ma w sobie jakieś cechy mięsa, są surykatki, którymi pożywia się tygrys, i są drzewa, które dają surykatkom i Pi schronienie w nocy, gdy wyspa uruchamia swoje kanibalistyczne oblicze i zaczyna trawić to, co na niej się znajduje. Ząb Pi znajduje na drzewie, nie wśród korzeni wyspy. Gdyby znalazł ząb w tych korzeniach dawałoby to bardziej jednoznaczną wskazówkę, że jest to ludzkie ciało. Może to wymieszanie cech przypisanych wcześniej Pi i trygrysowi pokazuje, że nawet zwierzę nie jest w stanie zrobić wszystkiego, by przetrwać i tym razem to ludzki umysł - jego racjonalna strona jest w stanie przełamać największe tabu - żywienie się ciałem własnej matki? Wyspa zapewnia też słodką wodę i to bezustannie - więc raczej nie chodzi moim zdaniem o krew matki. Cała sytuacja jest pokazana w ten sposób, że gdyby Pi podporządkował się prawom wyspy, mógłby na niej egzystować niczym surykatki, gdyż na wyspie nie było żadnych ich szczątków, tylko szczątki ryb no i ten ząb. Więc w skrócie wyspa zapewniałaby mu przetrwanie, ale w zamian zabrałaby mu jego człowieczeństwo?

Sądzę że nawet zwierzęta potrafią się bać. Nie rozgraniczajmy ty dwóch postaci, zawszę będzie to jedna osoba. Co do wyspy i jej pożywienia, także nie rozgraniczajmy na roślinność i zamieszkałe surykatki, które stanowią pokarm dla PI i tygrysa, przecież to cały czas ta sam osoba a w opowiadaniu musi być ciągłość dla obu osób, dlatego każdy "niby" żywi się czymś innym. Ząb jak już wcześniej wspomniałem był jego, Pi już stracił dużo zdrowia. Zostanie na wyspie może symbolizować poddanie się PI, chciał już odpocząć ,brakowało mu sił na dalszą walkę, tygrys -INSTYNKT podpowiadał że trzeba walczyć dalej, co może symbolizować jego powrót na szalupę. PI mógł przez długi czas spędzać czas na zbudowanej trawie ze zwłokami matki, w nocy musiało dochodzić do rożnych przemyśleń, może trawiące jezioro to przypomnienie że wszytko zostanie kiedyś zjedzone i pozostanie na wyspie nie jest drogą do ocalenia.

A moze te surykatki to byly jakies robale, ktore lazily po ciele matki ?? Wszak takie robale to tez swego rodzaju zrodlo bialka ... mogl ich zebrac tyle aby moc z nich korzystac jakis czas ...

Aż tak bardzo (w tym kierunku) bym tego tak nie interpretował;)

Pod koniec filmu kanadyjczyk czytal jakies wyroznienia ktore otrzymal Pi za to iz jako jeden z nielicznych wytrzymal tak dlugi czas na morzu, bylo tam dopisane "i to z tygrysem" czy cos w tym rodzaju.... Co to niby mialo oznaczac? Nie pasuje to troche do twojej interpretacji.. :)

Dla Pi pierwsza opowiedziana historia to swojego rodzaju dziennik przetrwania i ocalenia, a w szczególności "rozgrzeszenie" dla jego duszy.
Japończycy dowiedzieli się jaka jest prawdziwa historia jego ocalenia, a wyróżnienie z "i to z tygrysem" było swojego rodzaju ukłonem dla niego i charyzmatycznej walki o przetrwanie.

Raczej mało możliwe - skąd niby na otwartym oceanie miałyby się wziąć larwy tych 'robaczków'?

Mnie się to wydaje całkiem prawdopodobne. Zresztą, to było moje pierwsze skojarzenie, jak zobaczyłam te stada surykatek. Poza tym, przy zbliżeniach na ranną zebrę widać było muchy.

przeczytalem ten caly wątek i teraz mam wodę z mózgu ;0

pozdrawiam

Nie, tygrys nie zaczął nabierać ludzkich odruchów. Tu ciągle działał instynkt. W nocy wyspa sama się trawiła- tu chodzi o ludzkie ciało. Pi zaczął powoli umierać z głodu i wycieńczenia (dosłownie enzymy trawiły go od środka), ale jego duchowe JA pogodziło się z losem, zaufał Bogu, był przygotowany na koniec. Tygrys natomiast- fizyczne JA, wciąż wykazywał odruchy samoobrony, walki. Z tego właśnie my wszyscy się składamy. To, że tworzymy całość jest złudzeniem.

Uważam, że wyspa nie musi być koniecznie metaforą ciała matki, lecz ogółem kanibalizmu. W tej sytuacji, bohater musi z niej uciec, by nie zatracić się do końca. Musi przypomnieć sobie, że jego celem jest ocalenie i powrót do życia.

Ja wybieram wersje z Pi jako tygrysa ale tak jak ja rozumiałam.Nie dlatego ze kanibalizm jest straszny tylko dlatego ze tutaj to dla mnie nadinterpretacja. Pi nikogo nie zjadla a tygrys symbolizuje jego instynkt przetrwania, dzikosć.Rozumiem ta historie tak jak byla wyjasniona w filmie. Nie ma sensu na silę szukać trzeciego dna skoro jest już drugie :)

Fajnie, że jest sporo osób, które wolą drugą wersję. Bez nich nie wiedzielibyśmy jaka to fajna historia. Obie wersje się uzupełniają. Gdybyśmy znali tylko wersje z tygrysem była by to opowieść fajna ale bez rewelacji (nudziłem sie trochę na filmie) ale zakończenie sprawia, że są tak ciekawe interpretacje jak ta. Co do samego tematu boga to w ogóle go nie rozumiem. Jednak nie można być muzułmaninem i hinduistą. Allach każe zabijać politeistów, a przecież hindusi nimi są. Bóg katolicki też nie lubi konkurencji. Więc może Pi ma taki sam stosunek do religii jak jego ojciec. Nie traktuje religii poważnie. Sprzedaje ją w pakiecie ze swoją historią, tylko nie wiem poco. ale też przyznam szczerze, że tematy boga mała mnie obchodzą.

Ojciec przy stole podczas obiadu powiedział mu żeby zaczął od realnego spojrzenia na świat, dał mu do zrozumienie że zaczynając od religii (nie wiary) może trafić na ciemnotę i rożne zabobony. Myślę że ta nauka pozwoliła mu na takie podejście do swojego ocalenia, złamał wszelkie tabu związane z jedzeniem mięsa ale także pozostał przy Bogu ukazując mu swoją historię w postaci jego i tygrysa bengalskiego:)

Dla mnie słowa "Z Bogiem (bogiem?) jest tak samo, oznaczają, że życie same w sobie nie jest opowieścią, którą łatwo jest przyjąć, zrozumieć, która mogłaby się podobać - w życiu dochodzi do tragedii, okrucieństw, niegodnych, strasznych czynów, co do których nie zawsze mamy jakiś wybór. Z Bogiem jest tak, jak z opowieścią o tygrysie: wiara w Niego pozwala pogodzić się z tym, z czym pogodzić się najtrudniej, nadać sens cierpieniu, uwolnić się od poczucia winy, dać sobie nadzieję. Myślę, że Pi chciał powiedzieć, że nie jest ważne, czy Bóg jest "prawdziwy" (tak, jak nieistotna jest prawdziwość opowieści o tygrysie) - istotne jest to, co Ty wybierzesz - tak, jak Japończycy piszący raport i dociekliwy pisarz, którzy wybrali "nieprawdziwą" historię, jako "własną", tak i wielu ludzi wybiera wiarę w Boga, bo bez niej ich życie byłoby dla niech nie do zniesienia. Dla mnie to oznaczało, że wiara nie jest "opium", "zabobonem", czy "zniewoleniem" - jest wolnym wyborem każdego człowieka (dlatego tak wiele uwagi poświęcono w filmie problemom z wyborem wyznania przez Pi), a decyzja na jej temat ma zasadnicze znaczenie dla kształtu "opowieści", którą sami o sobie tworzymy.

Identycznie odebralam ten film. Ostatecznie reporter wybierajac historie wybral tym samym zycie z bogiem. Jest niewazne, czy jest prawdziwa, jest lepsza dla duszy.

oj, kurcze, aż mnie zabolało @slotal...
to nie Bóg czy Allach zabija "innowierców", ale ludzie którzy tak jak ty interpretują Boga. Czy Chrystus, na którym opiera się religia katolicka i całe chrześcijaństwo, mówił coś o zabijaniu innych? Czy może twierdził "WSZYSCY jesteśmy dziećmi bożymi"? Mówił "wszyscy" jak również "JA jestem synem Bożym" - za co został ukrzyżowany. Potrafił też uzdrawiać - czyli stał się Bogiem/ramieniem Bożym czyli/lub dostąpił oświecenia - stał się Buddą. I tu się łączą wszystkie główne religie współczesnego świata. Tak zresztą postać Chrystusa interpretuje "Buddyjski papież" z Tybetu - Dalajlama IV.
Pozdrawiam

Hinduizm ma tendencje do mieszania religijnych motywów. Islam jest systemem politycznym pod płaszczykiem religii mającym na celu podbicie całego świata.
Oczywiście są różne odmiany islamu, zwalczające się nawzajem. Jednak będąc muzułmaninem obowiązuje Cię wyznanie wiary tzw. szahada, która brzmi: „(Oświadczam, że) nie ma bóstwa prócz Boga (Allaha) i oświadczam, że Mahomet (Muhammad) jest wysłannikiem Boga”. Będąc hindusem wierzysz w Wedy, karmę, reinkarnację, wyzwolenie, a przede wszystkim w bóstwa męskie i żeńskie. Więc mamy doczynienia z politeizmem. Dostrzegasz konflikt wiary? Aby stać się buddą nie wystarczy robić różne cuda. Należy urzeczywistnić naturę umysłu. Urzeczywistnić nie tylko współczucie ale też i mądrość. Dalajlama jest przywódcą politycznym Tybetańczyków, i głową jednej ze szkół buddyjskich Gelugpa. Szkoła ta kladzie nacisk na dyskusje zamiast na medytacje.Tak więc Dalajlama nie jest zwierzchnikiem duchowym wszystkich buddystów. Więc z całym szacunkiem jaki mam do Dalalajlamy, zachowuje duży dystans do jego wypowiedzi, ponieważ jest też politykiem. Co do Chrześcijan. Chrystus jest na pewno lepszym bogiem niż Jahwe (a to Jahwe miałem na myśli w swojej wypowiedzi). Osobiście nie rozumiem słów dalajlamy. Buddyzm nie robi interesów z bogami. Co do samego Chrystusa, z opisów wynika, że miał dużo współczucia, potrafił uzdrawiać, wskrzeszać i robić inne rzeczy przeczące rzeczom, których uczymy się w szkole. Podobne umiejętności przypisywane są buddyjskim mistrzom medytacji. Jednak nauki Chrystusa nie dotrwały do naszych czasów w niezmienionej formie. Były udoskonalane przez głowy kościoła. Więc ciężko stwierdzić czy Chrystus praktykował buddyzm i osiągnął oświecenie. Jednak opowieść o synu marnotrawnym pochodzi od buddy Sakjamuniego, tak więc Chrystus miał styczność z naukami buddy. Co do tego że to nie bóg zabija, to co powiesz o potopie, plagach egipskich, zniszczeniu Sodomy i Gomory?
Jeśli chodzi islam to tak zgadzam się, to ludzie zabijają w imię boga, jego praw objawionych prorokom. Kupują taką religię bo są takimi ludźmi.

Oj widzę, że Twoja wiedza o religiach z całego świata przewyższa moją;)
Co do plag egipskich, to oglądałem kilka "dokumentów" gdzie znajdowali naukowe uzasadnienie takowych - dlaczego pojawiła się pierwsza a z niej druga....itd. Jak wiemy światli kapłani potrafili swoją wiedzę wykorzystać...
Tak więc pytanie czy to Bóg jest taki okrutny, czy też człowiek dla takich czy innych powodów tworzył przeróżne "opowieści"... Wiele zjawisk naturalnych zrozumiałych dziś dla dziecka, kiedyś przypisywano siłą nadprzyrodzonym.
Wszystkie dziś główne religie (buddyzm, muzułmanizm, chrześcijaństwo) powstawały poprzez dyskusje i różne interpretacje własnych źródeł i wszystkie mają swoje odłamy - wynikłe z różnej interpretacji źródeł (nie wdając się w szczegóły). Wszystkie też powstawały w tym samym czasie a to tylko 2000 lat historii człowieka! Idąc więc dalej mamy przeróżnych szamanów rozsianych po całym globie którzy niezależnie od siebie tworzyli rytuały alby przywołać swojego Boga, aby im pomógł chorobie czy niedoli. Oczywiście również wojnie, ale chrześcijanie też modlili się idąc na krucjatę! Tak więc ja staram się szukać tego co wspólne, i to wydaje mi się być uniwersalną prawdą. W mojej ocenie Bóg (używając terminologii chrześcijańskiej) jest swego rodzaju "uniwersum" współistotnym wszystkim ludziom (i nie tylko). To moje przemyślenia, które od wielu lat uznaję chętnie przywołując nauki Chrystusa, które przez Jego wyznawców zazwyczaj są bezczeszczone. Z wiekiem wiedzy przybywa a te przemyślenia pozostają :) Joseph Murphy, również przywołuje historie (szamanów) często cytuje biblię a całą "moc" widzi w podświadomości. Dalej idzie "magia kahunów" jest nie tylko "pod" ale i "nad/świadomość". Jakby nie było jest "coś" czego do końca nie pojmujemy, a co jest wszędzie (Bóg też wszystko widzi). Problem pojawia się kiedy tego "czegoś" nie pojmując tworzymy boga na obraz i podobieństwo nas samych! A później czy to dla tych NASZYCH wyobrażeń boga czy przy tej okazji dla władzy i bogactwa toczymy wzajemne wojny.
Powracając w tym momencie do filmu - tworzymy obraz dla nas wygodny - "Tak samo jest z Bogiem" - powiedział Pi
PS: Wnioskuję, że jednak przychylasz się do opinii 14 Dalajlamy?

przede wszystkim i najsampierw, powinienes byl przeczytac ksiazke, zanim podemiesz sie jakiejkolwiek doglebnej analizy czy interpretacji. film sporo upraszcza, niektore watki pomija, jest wiec bardziej uzupelnieniem historii, niz jej podstawa.

Oczywiście, książka jest pierwotnym przekazem dla przedstawionej historii. Pewnie jak zauważyłeś pewne wątki z książki zostały w tej dyskusji dopowiedziane, jednak portal w którym toczy się powyższa dyskusja dotyczy przekazu przy pomocy filmu. Pomimo uproszeń i użyciu innych zabiegów w filmie "Życie Pi"to cała opowiedziana historia posiada wspólny mianownik, który został podobnie zinterpretowany przez większość użytkowników biorących udział w tej dyskusji, co najważniejsze tych co także czytali książkę.

Nie po to oglądam film, żeby czytać książkę.

Pierwsza połowa posta to żadna interpretacja, tylko to, co było wyłożone w filmie kawa na ławę. Druga połowa interpretacji jest raczej mało wiarygodna, bo mięso bez zakonserwowania gnije bardzo szybko, na tyle szybko, że chłopak co najwyżej mógł zjeść jedną kończynę jednego trupa, a reszta zdążyłaby już zgnić.

PattyDiphusa rozumiem że pierwsza historia jest dla Ciebie wypełni wiarygodna i niech tak zostanie, bohater niewiarygodnej walki o przetrwanie byłby bardzo rad i szczęśliwy. Jednak proszę i tu nie tylko Ciebie, aby czytać cały wątek tej dyskusji, pozwoli to na pełen obraz różnych interpretacji.
Co do pierwszej połowy interpretacji to zaznaczyłem że większość użytkowników wie czego dotyczy. Czyta, czytać, czytać,bo potem wychodzi ignorancja dla dość poważnych przemyśleń na temat dramatu chłopca który spędził 227 dni na pełnym morzu:) Pozdrawiam